Page 10 - Το ποτάμι στον καθρέφτη - Αικατερίνη Τεμπέλη - Άνεμος Εκδοτική

ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΤΕΜΠΕΛΗ

σμένες. Προσπαθούν ν’ αλλάξουν ταυτότητα,

προσπαθούν ν’ αλλάξουν μνήμη.
Έκλεισα τα μάτια για να γεμίσω απ’ τη μου-
σική. Σαν παιδικό μπαλόνι, να πετάξω για λίγο
στον ουρανό σου. Τους συμπόνεσα, αλλά δεν
έψαξα το πορτοφόλι μου. Στην επόμενη στάση
τούς έχασα. Μαζί βγήκες κι εσύ. Δεν σε πρόλα-
βα. Σφύριζες τον «Μπάμπη τον Φλου». Τα χέ-
ρια σου, ένα κουβάρι μαβιές φλέβες.
Άγιος Ελευθέριος. Ένας σκελετωμένος άν-

θρωπος στάθηκε απρόσμενα μπρoστά μας. Μια
κραυγή ολόκληρος, που μας αναστάτωνε:
«Μόλις αποφυλακίστηκα απ’ τον Κορυδαλ-
λό. Είμαι φορέας του Aids. Δεν έχω πόρους ζωής.
Ό,τι έχετε ευχαρίστηση να μου προσφέρετε θα
’ναι ανακούφιση για μένα».
Θυμήθηκα τον Γιούρι και τα γράμματά σου

απ’ την Κασσαβέτεια. Τα δικαστήρια, το Μετα-
γωγών, το κατηγορητήριο, το ξύλο, τις ποινές...
Πήγα και γύρισα, σαν να ταξίδεψα στη ζωή εκεί-
νης που ήμουν κάποτε. Εκείνης που ήμουν μαζί
σου. Πέρασαν χρόνια μέσα σε μερικές στιγμές.
Κι αυτός ακόμα φώναζε. Όλοι έκαναν πως
δεν τον άκουγαν, πως δεν τον έβλεπαν, πως
ήταν αφηρημένοι. Κλασική αντίδραση αποφυ-

14