Page 12 - Η χρυσή κύλικα - Νατάσα Κυρκίνη-Κούτουλα - Άνεμος Εκδοτική

ΝΑΤΑΣΑ ΚΥΡΚΙΝΗ-ΚΟΥΤΟΥΛΑ

Το θέμα ήταν πού θα πήγαινα τώρα. Δεν ήξερα καθόλου
την περιοχή και φοβόμουν πως ήταν έρημη. Ήξερα, από τα
σχόλια των δούλων που ακολουθούσαν τον αφέντη στο κυνήγι,
ότι υπήρχαν αρκούδες και αγριογούρουνα στην περιοχή. Με-
ρικές φορές τη νύχτα έφταναν και λύκοι έξω από την έπαυλη
και ακούγαμε τα ουρλιαχτά τους. Αναζήτησα κάποιο μονοπά-
τι, αν και δε με συνέφερε καθόλου να συναντήσω κάποιον άν-
θρωπο, ο οποίος το πιθανότερο ήταν ότι θα με παρέδιδε πίσω
στα αφεντικά μου. Κοίταξα τον ήλιο, που εν τω μεταξύ είχε ψη-
λώσει και προσανατολίστηκα τουλάχιστον ως προς τα σημεία
του ορίζοντα. Ήξερα πως η δική μου πατρίδα βρισκόταν προς
τα ανατολικά σε σχέση με το μέρος εκείνο. Αλλά δεν είχε έν-
νοια να επιστρέψω εκεί, όπου δεν με περίμεναν παρά μόνο ερεί-
πια και φαντάσματα. Τουλάχιστον όμως θα ήξερα προς τα πού
να κατευθυνθώ, ώστε να μη ξαναγυρίσω στην έπαυλη. Κάποια
στιγμή, καθώς στάθηκα λίγο να ξαποστάσω, συνειδητοποίησα
με ανακούφιση ότι εκτός από τον καθαρό αέρα που επί τέλους
ανέπνεα, ήμουν και καθαρή ύστερα από το κολύμπι στο πο-
τάμι. Το θεώρησα δείγμα εύνοιας των θεών και αποφάσισα με
μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση να συνεχίσω τον δρόμο μου, έστω
και στην τύχη.
Δεν είχα περπατήσει περισσότερο από όσο χρειάστηκε να
φτάσει ο ήλιος στο μέσο του ουρανού, όταν ξαφνικά άκουσα
δυνατούς χτύπους στο έδαφος. Στην αρχή σκέφτηκα ότι κά-
ποιος ξυλοκόπος υλοτομεί. Όσο όμως πλησίαζα προς την κα-
τεύθυνση αυτή, στους ήχους των χτυπημάτων προστέθηκαν
και άλλοι που έμοιαζαν σαν κάποιος ή κάτι να σέρνεται βίαια
και να τινάζεται πάνω στο χώμα. Φοβήθηκα και κρύφτηκα
στην κουφάλα ενός δέντρου. Από μια τρυπούλα κρυφοκοίτα-
ξα προς το σημείο από το οποίο έρχονταν οι περίεργοι κρότοι
και είδα κάτι που με εντυπωσίασε: ένα ελάφι χτυπούσε μανια-
σμένο με τις οπλές του και με τα κέρατά του ένα μεγάλο φίδι
που κουλουριαζόταν και τιναζόταν με δύναμη προσπαθώντας

16